Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eaedem res maneant alio modo. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Duo Reges: constructio interrete. Istic sum, inquit. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.

Ex quo intellegi debet homini id esse in bonis ultimum, secundum naturam vivere, quod ita interpretemur: vivere ex hominis natura undique perfecta et nihil requirente.

Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Iam in altera philosophiae parte. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;
Duo enim genera quae erant, fecit tria.

O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret
disciplina! Perge porro.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata
mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Iam in altera philosophiae parte. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Simus igitur contenti his. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Si id dicis, vicimus. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Quo modo?: Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
Verum esto;: Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.
Bork: Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Quid iudicant sensus?: Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Bork: Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
Tubulo putas dicere?: Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.